gastlessen
Ritueelbegeleider | Uitvaartspreker
Dystrofie en alles wat er op je pad komt
Ik had een leuke baan in de zorg en sportte veel totdat ik bij het maken van een salto verkeerd terecht kwam. Wat aanvankelijk een kleine blessure leek, werd letterlijk een blok aan mijn been. Ik kreeg posttraumatische dystrofie (crps) en als gevolg daarvan dystonie. Ik werd rolstoelafhankelijk en was een bekend gezicht in het ziekenhuis en verpleegtehuis.
Jarenlang draaide het in ons gezin helaas niet om onze kinderen maar om mij. Tot we in 2015 samen met mijn arts besloten om de mogelijkheden te bekijken voor een amputatie van mijn rechtervoet. Een ingrijpende beslissing maar ik had er al vaker naar verlangd. Het kon zo niet langer. Het bleek later een juiste beslissing te zijn, en mede hierdoor kreeg ik mijn sociale leven weer terug.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder. Op één been kan ik niet staan, maar ik red me wel. Met aanpassingen in huis en een auto op maat gemaakt voor mij voel ik me gelukkig. Werken in de zorg gaat me helaas niet meer lukken, maar ik heb een andere invulling gevonden waar ik enorm veel voldoening uit haal. Ik heb mijn ervaringen verwerkt in drie boeken en geef lezingen.
Lezingen
Tijdens deze middag / avondvullende lezing vertel ik eerst iets over de aandoening dystrofie en dystonie. Door mijn verhaal te vertellen probeer op een leuke wijze de mensen een beeld te geven wat er zoal op je pad kan komen wanneer je te maken krijgt met een chronische ziekte. Ik vertel over hoe verschillende behandelingen, opnames of revalidatieperiodes eruit kunnen zien. En over de instanties en regeltjes waar je tegen aan kunt lopen of waar je geen weet van hebt.
Ervaring leert dat mensen het erg boeiend vinden om dit te horen en te zien. Desondanks vertel ik geen zielig verhaal, maar laat ik zien dat geluk vaak schuilt in de kleine, alledaagse dingen. Ik hoop – door de mensen een kijkje in mijn leven te geven – tips te geven of ze te kunnen helpen.
Via power point beelden probeer ik voldoende afwisseling te bieden. Mijn verhaal is heel herkenbaar voor mensen met een chronische aandoening en ik hoop anderen in een soortgelijke situatie te inspireren om altijd door te gaan. Ik wil laten zien dat vechten altijd zin heeft. Ik houd van het leven, en geniet van elke dag.
Je leven verandert, maar is zeker nog de moeite waard. Dat is de boodschap die ik graag mee wil geven.